3 maja w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Książu Wielkim

0
1848

„Źle dzieje się w Rzeczypospolitej. Oj, źle się dzieje! Magnaci mają przywileje. Biją się między sobą. Każdy chce mieć władzę i więcej ziemi. (…) Kto będzie bronił granic Rzeczypospolitej? No kto? Co się stanie z moim ludem?”- martwił się król Stanisław August Poniatowski (Kacper Micał).

Chociaż dbał o rozwój kultury i sztuki, starał się zreformować szkolnictwo i dążył do przeprowadzenia w Rzeczypospolitej reform politycznych, gospodarczych, wojskowych i kulturalnych, kraj był coraz bardziej osłabiony. Władca postanowił zatem zasięgnąć rady mądrych ludzi-marszałka Stanisława Małachowskiego (w tej roli Michał Węgrzynowicz), Ignacego Potockiego (Jakub Ocieczek) oraz Hugona Kołłątaja (Łukasz Chabior). Zwołano sejm, uchwalono prawa i obowiązki dla wszystkich. Była to Konstytucja 3 maja, pierwsza w Europie i druga na świecie, zaraz po konstytucji amerykańskiej. Stanowiła dowód, że Polska weszła na drogę naprawy ustroju oraz wzmocnienia władzy państwowej.

Tak klasa Va pod kierunkiem wychowawcy, Joanny Wiorek, uczciła doniosły dzień 3 maja, Narodowe Święto Trzeciego Maja, nazywane też Świętem Konstytucji. Uroczysta akademia miała miejsce 26 kwietnia 2019 r. w auli Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Książu Wielkim. Aktorzy wspaniale zagrali swoje role. Sugestywna gra aktorska dostarczyła widowni niezapomnianych wrażeń i przyciągnęła uwagę widzów do kontekstu historycznego. Piątoklasiści z przejęciem rozważali problemy XVIII-wiecznej Rzeczypospolitej. Docenili też fakt, że dziś żyją w wolnej i demokratycznej Polsce.

Zgrzytem w entuzjastycznym nastroju wywołanym uchwaleniem Konstytucji było przywołanie tragicznej karty z historii Polski- rozbiorów. Duże wrażenie wywarła scena kłótni władców Rosji, Prus i Austrii o ziemie Rzeczypospolitej. Caryca Katarzyna II (Sandra Szumerowska), król Fryderyk (Kacper Oczkowicz) i cesarz Franciszek Józef (Izabela Dziura) spełnili swoje roszczenia terytorialne, rozrywając ziemie polskie na trzy części.

Młodzi aktorzy wystąpili we własnoręcznie przygotowanych strojach z epoki. Na scenie pojawił się kontusz zdobiny złoceniami i pasem słuckim oraz widać było wyraźne wpływy mody francuskiej: peruki, fraki, żaboty, koronki, krótkie spodnie i cienkie pończochy. Uwagę przyciągała też czarująca, pełna wdzięku caryca Katarzyna II w eleganckiej, rozłożystej sukni. Scenografia i muzyka współtworzyła nastrój radości z narodzin Konstytucji:

Zgoda Sejmu to sprawiła,
Że nam wolność przywróciła.
Wiwat! Krzyczcie wszystkie stany:
Niechaj żyje Król kochany!

Klasowy chórek (Wiktoria Szyniec, Sandra Szumerowska, Gabriela Skiba, Patrycja Zawada, Kinga Zdeb, Maciej Oczkowicz, Kacper Micał) oraz solistka Izabela Dziura przejmująco zaśpiewali piosenki: Polonez 3 maja, Witaj majowa jutrzenko oraz utwory Jana Pietrzaka Taki kraj i Żeby Polska…. Długie brawa otrzymali Bartosz Białek (ksylofon), Maciej Kmera (gitara) za akompaniament do tańca Chochlika oraz Jakub Szaleniec – za sam taniec skrzata.

To za sprawą magii leśnego duszka współczesna nastolatka (Zofia Szwej) mogła przenieść się w czasie do ważnych historycznych momentów (I rozbiór Polski, traktat rozbiorowy, Sejm Wielki, uchwalenie Konstytucji 3 maja) i obserwować ich rekonstrukcję. Pomogło to jej zrozumieć współczesny świat. Dowiedziała się, że Konstytucja z 3 maja 1791 roku zmieniła zasady ustrojowe panujące dotychczas w Polsce, co było ogromnym przełomem, jeśli chodzi o sposób rządzenia państwem. Przede wszystkim zerwano z panującymi dotychczas zasadami liberum veto oraz wolnej elekcji, które stały się głównym powodem słabości politycznej Polski. Wzmocniono kraj również pod względem militarnym, przeprowadzono reformę skarbową, aby móc zwiększyć liczebność armii do 100 tysięcy żołnierzy.Kolejnym istotnym efektem uchwalenia Konstytucji było powołanie rządu (Straży Praw), który miał wcielać w życie decyzje sejmu i być przed nim odpowiedzialny. Polska stawała się monarchią dziedziczną. A przede wszystkim, że Konstytucja 3 maja była świadectwem siły Polaków, którzy znaleźli sposób na ratowanie swojej ojczyzny, ich patriotyzmu i umiłowania wolności.

Podniosły i radosny nastrój podtrzymali młodzi aktorzy recytujący wiersze współczesnych poetów: Maciej Oczkowicz, Wiktor Czapla, Kamil Pasternak, Piotr Rembilas, Jakub Słaboń, Paweł Tkaczewski, Kinga Zdeb. Twórcy spektaklu sięgnęli dowspółczesnej technologii, wzbogacając środki artystycznego wyrazu. Przygotowana przez nich prezentacja dotycząca historii Polski stanowiła doskonałe tło dla wykonywanych utworów.

Po popisie klasy Va swoje talenty pokazali uczniowie klasy II, którzy pod opieką wychowawcy, Lidii Żurawskiej, pięknie zatańczyli poloneza. Z wielkim wdziękiem i niebywałą precyzją wykonywali skomplikowane układy, przenosząc zauroczoną widownię w cudowny świat Polski szlacheckiej. Płynne ruchy, pełne gracji, elegancji i dostojeństwa wzbudziły powszechny zachwyt. Mali tancerze w ramach innowacji pedagogicznej (realizowanej przez Lidię Żurawską) poprzez taniec kultywują pamięć o minionych dziejach i pielęgnują tradycję.

W ten sposób w auli szkolnej historia zatoczyła krąg. Uczniowie dzięki tej lekcji patriotyzmu mogli doświadczyć czaru i piękna naszej polskiej historii i kultury.